The Kenyan living
Door: Mar-Loes
Blijf op de hoogte en volg Mar-Loes
01 Oktober 2014 | Kenia, Eldoret
Om onze trouwe lezers niet teleur te stellen zijn we weer begonnen met het schrijven van ons blog. Op het oog zou je zeggen dat hier niet veel gerookt of gedronken wordt. Er is namelijk geen sigaret of alcohol te vinden. Wij vroegen ons af waarom ADAPT eigenlijk bestaat. Na vrijdagavond een kijkje te hebben genomen in de stad zijn we van deze gedachte genezen. We zaten nog geen vijf minuten bij een restaurant voordat de eerste werd afgevoerd. Na een praatje met het personeel bleek dat we de eerste alcoholist al gespot hadden. Marrie heeft ons uitgelegd dat Kenianen geen maat weten te houden, het is alles of niets! De betreffende alcoholist wilde nog naar huis rijden… om 20:00 ’s avonds. Die avond hebben we onze families weer op de hoogte gesteld via skype. Marloes kon 25 familieleden tegelijk op de hoogte stellen aangezien ze jammer genoeg het familieweekend moest missen.
Zaterdag ons eerste coachgesprek (vanuit Eye4Africa) gehad met Aly. Haar man (Edwin) is een soort van een van de pleegzonen van Marrie en George. Ze zouden met een huurauto om 11:00 a.m. arriveren maar door omstandigheden met de auto liep het ietsjes uit (16:00 p.m. kwamen ze aan). Nadat er 18 benen uit de 5 persoonsauto stapten begonnen we met ons gesprek. Het was een goed gesprek en gelukkig hebben we te maken met een slimme vrouw met een groot hart/gezin (2 biologische kinderen + 3 adoptie kinderen). De lieftallige Gertine en Bertine zijn de christelijke vrijwilligers bij het project dat Edwin en Aly hebben opgezet.
Zondag ons toch weer van de goeie kant laten zien. We werden zaterdag uitgenodigd voor de International Peace Day in Plateau city. Dit verleidelijke aanbod sloegen we natuurlijk niet af. In het filmpje zie je waarom we nu lichte oorontsteking hebben. Na een half uur het gezang aangehoord te hebben konden we het niet meer houden, we zijn proestend de kerk uitgelopen. Voor wie de filmpjes gaan kijken: zet je volumeknop wat zachter!
Maandag gingen we voor het eerste naar de gevangenis. Toen we de poorten binnen reden was onze eerste associatie de film; ‘The boy in the striped pyjama’. En alsof dat nog niet alles was moesten we ons los van elkaar staande houden. Loes ging observeren bij de training voor het personeel van de prison. En Marloes ging, nadat ze haar telefoons had ingeleverd, richting de gevangen. Na vijf dagen hard werken vielen we wederom met onze neus in de boter op de internationale correctie dag van Afrika. Als speciale gasten en enige muzungu’s mochten we vrijdagochtend vooraan plaatsnemen. Met als uitzicht 500 gevangen die op de grond het vijf uur durende tafereel aanschouwde in de brandende zon en zonder water. Het was een eer om bij deze feestelijke dag aanwezig te zijn, op de filmpjes kunnen we jullie een beetje mee laten genieten.
Tot ons grote verdriet hebben we deze week afscheid moeten nemen van onze 3 dierbare schoenen. We hebben een donkerbruin vermoeden dat de dader genaamd Pluto ermee van door is gegaan. De zaak is nog niet gesloten en we hebben de kinderen op pad gestuurd met als beloning een pakje koekjes (deze hebben ze nog niet verdiend).
Afgelopen weekend zijn we naar de ‘bruiloft’ van Ineke en Arie geweest (het was hun huwelijksreis maar omdat Ineke hier al jaren vrijwilligerswerk heeft gedaan, trouwden ze ook voor de Kenianen). We hadden ons eigen water en wc-papierrolletje alweer in de tas gestopt en waren klaar voor de big party. Het was een leuke en gezellige dag vol met traditionele gebeurtenissen. We hebben weer wat nieuwe leden van de Nederlands christelijke protestant gereformeerde sekte ontmoet. Jaja ook wij hebben onze theologische kennis bijgeschoold. Gelukkig hadden wij tijdens het bidden onze handen vol aan genoeg schattige kindjes en hebben onze moeder skills geüpgraded.
De zondag hadden we een verplichte vrije dag ingepland (mede dankzij onze coach). We hebben de hele dag in de gloeiendhete zon gezeten. Dit was noodzakelijk omdat we iedere dag tot laat bezig zijn geweest met: ADAPT, school, koken, wassen, schoonmaken, de afwas doen en last but not least de onbewuste cultuurshock die we ervaren hebben. Naast alle leuke dingen was het niet altijd even makkelijk. Zo zijn we er achter gekomen dat de mensen hier echt héél arm zijn. Onze collega’s verdienen ongeveer 90 euro in de maand. Dit hebben we in eerste instantie niet door gehad omdat iedereen er zo verzorgd uitziet. Na de eerste week boodschappen voor 70 euro te hebben gedaan, willen we ons nu gaan verdiepen in de echte levensstijl van de Kenianen. Deze week hebben we al geoefend met het maken van de goedkope lokale lekkernij ‘chappati’ a.k.a. pannenkoek.
We gaan ons niet alleen verdiepen in de levensstijl maar ook in de rest van Kenia. Wij gaan vrijdag een weekendje weg naar lake Nakuru samen met studiegenootjes Elke en Renée die op dit moment in Nairobi verblijven. We hebben er heel veel zin in en de verhalen hierover zullen volgen!
Zaterdag ons eerste coachgesprek (vanuit Eye4Africa) gehad met Aly. Haar man (Edwin) is een soort van een van de pleegzonen van Marrie en George. Ze zouden met een huurauto om 11:00 a.m. arriveren maar door omstandigheden met de auto liep het ietsjes uit (16:00 p.m. kwamen ze aan). Nadat er 18 benen uit de 5 persoonsauto stapten begonnen we met ons gesprek. Het was een goed gesprek en gelukkig hebben we te maken met een slimme vrouw met een groot hart/gezin (2 biologische kinderen + 3 adoptie kinderen). De lieftallige Gertine en Bertine zijn de christelijke vrijwilligers bij het project dat Edwin en Aly hebben opgezet.
Zondag ons toch weer van de goeie kant laten zien. We werden zaterdag uitgenodigd voor de International Peace Day in Plateau city. Dit verleidelijke aanbod sloegen we natuurlijk niet af. In het filmpje zie je waarom we nu lichte oorontsteking hebben. Na een half uur het gezang aangehoord te hebben konden we het niet meer houden, we zijn proestend de kerk uitgelopen. Voor wie de filmpjes gaan kijken: zet je volumeknop wat zachter!
Maandag gingen we voor het eerste naar de gevangenis. Toen we de poorten binnen reden was onze eerste associatie de film; ‘The boy in the striped pyjama’. En alsof dat nog niet alles was moesten we ons los van elkaar staande houden. Loes ging observeren bij de training voor het personeel van de prison. En Marloes ging, nadat ze haar telefoons had ingeleverd, richting de gevangen. Na vijf dagen hard werken vielen we wederom met onze neus in de boter op de internationale correctie dag van Afrika. Als speciale gasten en enige muzungu’s mochten we vrijdagochtend vooraan plaatsnemen. Met als uitzicht 500 gevangen die op de grond het vijf uur durende tafereel aanschouwde in de brandende zon en zonder water. Het was een eer om bij deze feestelijke dag aanwezig te zijn, op de filmpjes kunnen we jullie een beetje mee laten genieten.
Tot ons grote verdriet hebben we deze week afscheid moeten nemen van onze 3 dierbare schoenen. We hebben een donkerbruin vermoeden dat de dader genaamd Pluto ermee van door is gegaan. De zaak is nog niet gesloten en we hebben de kinderen op pad gestuurd met als beloning een pakje koekjes (deze hebben ze nog niet verdiend).
Afgelopen weekend zijn we naar de ‘bruiloft’ van Ineke en Arie geweest (het was hun huwelijksreis maar omdat Ineke hier al jaren vrijwilligerswerk heeft gedaan, trouwden ze ook voor de Kenianen). We hadden ons eigen water en wc-papierrolletje alweer in de tas gestopt en waren klaar voor de big party. Het was een leuke en gezellige dag vol met traditionele gebeurtenissen. We hebben weer wat nieuwe leden van de Nederlands christelijke protestant gereformeerde sekte ontmoet. Jaja ook wij hebben onze theologische kennis bijgeschoold. Gelukkig hadden wij tijdens het bidden onze handen vol aan genoeg schattige kindjes en hebben onze moeder skills geüpgraded.
De zondag hadden we een verplichte vrije dag ingepland (mede dankzij onze coach). We hebben de hele dag in de gloeiendhete zon gezeten. Dit was noodzakelijk omdat we iedere dag tot laat bezig zijn geweest met: ADAPT, school, koken, wassen, schoonmaken, de afwas doen en last but not least de onbewuste cultuurshock die we ervaren hebben. Naast alle leuke dingen was het niet altijd even makkelijk. Zo zijn we er achter gekomen dat de mensen hier echt héél arm zijn. Onze collega’s verdienen ongeveer 90 euro in de maand. Dit hebben we in eerste instantie niet door gehad omdat iedereen er zo verzorgd uitziet. Na de eerste week boodschappen voor 70 euro te hebben gedaan, willen we ons nu gaan verdiepen in de echte levensstijl van de Kenianen. Deze week hebben we al geoefend met het maken van de goedkope lokale lekkernij ‘chappati’ a.k.a. pannenkoek.
We gaan ons niet alleen verdiepen in de levensstijl maar ook in de rest van Kenia. Wij gaan vrijdag een weekendje weg naar lake Nakuru samen met studiegenootjes Elke en Renée die op dit moment in Nairobi verblijven. We hebben er heel veel zin in en de verhalen hierover zullen volgen!
-
01 Oktober 2014 - 12:00
Lisan:
Leuk om te lezen dames! Veel succes en plezier nog! Xxx lisan -
01 Oktober 2014 - 12:00
Marja & Alex:
Mar-Loes,
Alweer een leuk verslag, en ook een enorme indruk in de gevangenis als we 't zo lezen.... enne als jullie weer terug zijn (maar dat duurt nog even) elke zondag naar de kerk hè......... :-p
Groeten van
Marja & Alex. -
01 Oktober 2014 - 13:36
:
Wij hebben er ook ontzettend veel zin in!! Kan niet wachten om jullie verhalen te horen! Xx -
01 Oktober 2014 - 16:03
Twan En Miranda:
Hey Dames,
Wat maken jullie veel mee in een korte periode! Volgens mij hebben jullie nog geen tijd om na te denken en
ons thuisblijvers te missen! Die gevangenis zag er inderdaad echt niet geweldig uit, maar wel de moeite waard om een keer rond te neuzen toch? Zo te horen gaat het jullie nog heel goed af daar en hoef je je niet te vervelen dus ook voor jullie gaat de tijd snel voorbij. Trouwens zo'n kleintje staat jullie goed, wat een schattig kindje ! Het feesten gaat ook gewoon door dus wat wil je nog meer ? haha.
Weer een super verslag en we kijken weer uit naar het volgende! Veel plezier en vergeet niet te genieten.
-
01 Oktober 2014 - 18:29
Anne:
Heeeel erg leuk weer!! Wat een schattige kindjes. Succes nog in de gevangenis deze week en heel veel plezier dit weekend. Dikke kus -
01 Oktober 2014 - 19:00
Peter En Carla:
jullie hebben het met eigen ogen gezien: de mannen dansen er veel beter dan hier! Leuke filmpjes. Geniet nog van de kleine kindjes, en speel nog maar even moedertje -
01 Oktober 2014 - 23:36
Tonnie:
hallo mar-loes,
geweldig spannend weer, en jullie laten goed zien, hoe jullie het daar ervaren,
en erg leuk die videofilmpjes, en wat nog leuker zou zijn is om wat te zeggen bij die filmpjes
dan horen we jullie stem weer eens!!! want zo nu en dan vind ik het wel stil nu jullie weg zijn.
hoe-laat is het nu bij bij jullie donker.? en heb je genoeg leesvoer bij je?
wat een schattig kindje op die foto.Marloes dit weekend hebben we weer feest in het bos, en we zullen je zeker missen.En mark ook. he rustig aan jullie en geniet want er is al bijna een maand om. xxx
tonnie&sjaak -
02 Oktober 2014 - 18:52
Wim En Diana:
Heej Loes, en natuurlijk ook Marloes,
Fijn dat jullie je ook een beetje thuis gaan voelen, en knap, dat jullie je ook in gaan leven in het leven daar,
De gevangenis is wel indrukwekkend, zingen en dansen kunnen ze daar als de beste ..GEWELDIG!!
Fijn dat jullie ook nog tijd vrij kunnen maken om cultuur te snuiven...Geniet van alles wat je ziet en doet.
Lieve groetjes van ons allemaal...... -
03 Oktober 2014 - 10:00
Marlieke:
Hee meiden!
Wat een leuke en interessante belevenissen weer!
Leuk om te lezen en te zien.
Veel plezier met jullie weekendje weg!
Liefs Marlieke -
10 Oktober 2014 - 21:42
Bart & Emmy:
Hoi Mar-Loes,
zojuist jullie verslag pas gelezen en wederom reuze interessant! Wij hebben afgelopen zaterdag een rondleiding gehad in de gevangenis in Grave, hier heb ik geen dansende personen gezien hoor. En ik was blij dat ik na 2 1/2 uur weer buiten stond. Jullie foto's en filmpjes zien er erg indrukwekkend uit allemaal. Geniet er nog met volle teugen van en tot het volgende verslag maar weer. Liefs, Bart en Emmy -
13 Oktober 2014 - 18:00
Veerle:
Klinkt goed ladies. De cultuurschok en cultuurverschillen zijn herkenbaar!
Geniet er van met volle teugen en doe de groetjes aan de andere meiden!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
